Mart 22, 2012

Bahar :)

Yatağımın hemen yanındaki pencereden gözlerimi kamaştıran bir ışık süzmesi vurdu yüzüme bu sabah. Allah'ım ne güzeldir ılık,ışıl ışıl bir sabaha uyanmak. Hemen kalkıp perdeleri açtım. Pencereyi de açıp,baharın güzel havasını doldurdum ciğerlerime. Küçük bir işi halletmek için apar topar dışarıya çıktığımdaysa,tam sokağın köşesini dönerken ağaçlarda minik minik çiçeklerin olduğunu farkettim. Pembeli beyazlı o küçücük çiçekler gelecek yazın ve leziz meyvelerin müjdesini verdi bana :) Aklımda bi ton yapılacak iş varken bi anda kendimi sıcacık bir baharın ortasında buluverdim. Tasalarım kayboldu birden sanki. Eve geldiğimde bi tebessüm vardı yüzümde. Hiç sevmem kış aylarını. İnsanlar ve hayatlar da soğuk gelirler bana hep kışın. Karanlık bulutlar,yağmur,kar,soğuk hep ruhumu daraltır. Tam bir sonbahar aşığı olmama rağmen,bugün ilkbaharın büyüsüne kapılmaktan alamadım kendimi. Nolur Allah'ım dedim bu güzel bahar havası gitmesin,artık sıcacık günlere kavuşmak istiyorum! Bir an durup düşündüğümde keşke sadece iki mevsim olsa dedim;ilk ve son bahar. Kampüse gittiğimdeyse uzun zamandır ilk kez bu kadar çok kişiyi sıcak havanın tadını çıkarıp,kahkahalar atarken gördüm. Mevsimler ne de çok etkiliyor insan psikolojisini.
Sanki sihirli bir değnek dokunmuş gibi yeryüzüne. Herkes ve herşey daha bir parlıyor ilkbaharda. Bir ağaç dalında gözüme takılan o küçücük çiçeklerin bu denli içimi huzurla kaplayacağını tahmin bile edemezdim..

Bu güzellikler sabah gördüğüm çiçekler :)


Bunlar da kampüsten :)


Biraz geç kaldın ama 'Hoşgeldin Bahar'. İyi ki geldin.. 



Mart 01, 2012

Yalnız Kuş

Bunca zaman içimde bir şeyleri büyütmüşüm büyütmüşüm.. Şimdiyse ne olduğunu yeni yeni kavradığım duygularımın dışarıya nasıl vurduğunu hayretle izliyorum. Şarkıda da söylediği gibi ' Yanlış yerde geziyor bu kuş,bu yüzden yalnız uçuyor bu kuş.' Hep yanlışlara kanat çırpmışım,boşu boşuna çabalayıp,kalbimi parçalarına ayırmışım. Dönüp geriye baktığımdaysa,bunu ben yapmış olamam diyebilecek kadar hatalıymışım.. Kendime bir mektup yazmayı denedim geçenlerde. Karşılaştığım manzaraysa hep hayal kırıklıkları,gözyaşları,yalnızlıklar.. N'oluyo bana böyle ya ? Demeye başladığımdan beri de daha radikal adımlar atmam gerektiğini düşünerek,kendime gelebildim sonunda. Bir şeyleri planlı yapınca mutlaka problem çıksa da bu sefer bi rota belirledim kendime. Tabiri caizse artık uzun ince bir yoldayım. Olması gerekenler yanımda,kafam rahat. En azından artık ideallerim ve hayallerim için kanat çırpmam gerektiğini biliyorum. Büyüyorum galiba :)