Yatağımın hemen yanındaki pencereden gözlerimi kamaştıran bir ışık süzmesi vurdu yüzüme bu sabah. Allah'ım ne güzeldir ılık,ışıl ışıl bir sabaha uyanmak. Hemen kalkıp perdeleri açtım. Pencereyi de açıp,baharın güzel havasını doldurdum ciğerlerime. Küçük bir işi halletmek için apar topar dışarıya çıktığımdaysa,tam sokağın köşesini dönerken ağaçlarda minik minik çiçeklerin olduğunu farkettim. Pembeli beyazlı o küçücük çiçekler gelecek yazın ve leziz meyvelerin müjdesini verdi bana :) Aklımda bi ton yapılacak iş varken bi anda kendimi sıcacık bir baharın ortasında buluverdim. Tasalarım kayboldu birden sanki. Eve geldiğimde bi tebessüm vardı yüzümde. Hiç sevmem kış aylarını. İnsanlar ve hayatlar da soğuk gelirler bana hep kışın. Karanlık bulutlar,yağmur,kar,soğuk hep ruhumu daraltır. Tam bir sonbahar aşığı olmama rağmen,bugün ilkbaharın büyüsüne kapılmaktan alamadım kendimi. Nolur Allah'ım dedim bu güzel bahar havası gitmesin,artık sıcacık günlere kavuşmak istiyorum! Bir an durup düşündüğümde keşke sadece iki mevsim olsa dedim;ilk ve son bahar. Kampüse gittiğimdeyse uzun zamandır ilk kez bu kadar çok kişiyi sıcak havanın tadını çıkarıp,kahkahalar atarken gördüm. Mevsimler ne de çok etkiliyor insan psikolojisini.
Sanki sihirli bir değnek dokunmuş gibi yeryüzüne. Herkes ve herşey daha bir parlıyor ilkbaharda. Bir ağaç dalında gözüme takılan o küçücük çiçeklerin bu denli içimi huzurla kaplayacağını tahmin bile edemezdim..
Bu güzellikler sabah gördüğüm çiçekler :)
Bunlar da kampüsten :)
Biraz geç kaldın ama 'Hoşgeldin Bahar'. İyi ki geldin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder