Hatalı.

Şu sıralar odamda yalnız kalma imkanımın fazlalaşmasından dolayıdır belki de şöyle bir durup baktığımda,karşımda kitaplık masa koltuk,yanımda bir pencere. Yeterince uygun büyüklüklerde bir balkon,turuncu bir dolap,ıvır zıvır kutuları,parfüm şişeleri falan filan. İlgimi çekense odanın ortasındaki kocaman boşluk. Herhangi bir şey koyup da dolduramam o boşluğu. Ne dolabı odanın ortasına koyabilirim,ne yatağı, ne de kitaplarımı. İçimdeki boşlukta aynen böyle işte. Herhangi bir şeyle doldurulabilecek cinsten değil pek. Aşkmış,sevmekmiş,eğlenmekmiş.. Puzzle'ımın kayıp parçası gibi. Hem de tam ortadan bi parça. O parça olmadan bitirmek mümkün değil. Ama üretim hatası sanırım,yok o parça ve asla da benim olmayacak. Puzzle hiç tamamlanmayacak :/

Yerine bi şeyler koymayı denedim hep. Geçici umutlar,yalancı hevesler,anlık öyküler.. Ama dolduramadım o boşluğu. Evet sevdiğim insanlar yanımda. Ufak tefek sıkıntıları es geçince de görünürde büyük bi derdim de yok. Yeni insanlara da ihtiyacım yok. Peki bu boşluğun sebebi ne ? Sahibi kim ?

Gidip aynı puzzle'dan bitane daha alsam da o parçayı yerine mi koysam acaba ? Ama iki kalple kim yaşamış ki bu zamana kadar ben yaşayım. Hem de daha birisiyle bile baş edemeyen ben ikisinin altından nasıl kalkarım..
Sanırım artık tatile ihtiyacım var. Böyle uzun soluklu,dönüş zamanını ve yanımda götüreceklerimi kendim seçebileceğim.

Belki de fazla kafa yoruyorum bu konuya. Ya üretim hatası olan bensem ve o boşluk tamamen bundan kaynaklıysa..

Evet tam olarak böyle bi şey sanırım